Ժամանակին մի փոքրիկ քաղաքում, որտեղ ամեն առավոտ սկսվում էր երեխաների ձայնով և փողոցներում տիրող խաղերի աղմուկով, ապրում էր Մարկ անունով մի տղա։ Մարկը մեծ երազանք ուներ՝ դառնալ պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլիստ։
Մարկը վաղ մանկությունից սիրում էր ֆուտբոլ խաղալ։ Երբ մյուս երեխաները խաղում էին խաղալիքներով, գոլեր խփելու համար նա գերադասում էր գնդակն ու գոլը: Ֆուտբոլի հանդեպ նրա հետաքրքրությունը անսահման էր, և նա ամեն օր քրտնաջան մարզվում էր՝ երազելով ապագա հաղթանակների մասին ֆուտբոլային դաշտում։
Չնայած իր երիտասարդ տարիքին՝ Մարկը տաղանդավոր խաղացող էր։ Նրա հարվածները դիպուկ էին, իսկ փոխանցումները՝ նրբագեղ: Նա ժամեր էր անցկացնում ֆուտբոլի դաշտում՝ զարգացնելով իր հմտությունները և երազելով այն օրվա մասին, երբ կկարողանա խաղալ իր սիրելի թիմում։
Բայց դեպի երազանք տանող ճանապարհը հեշտ չէր. Մարկը հանդիպեց խոչընդոտների ու դժվարությունների, բայց չհանձնվեց։ Նա գիտեր, որ իր նպատակին հասնելու համար պետք է լինել համառ և համառ։ Եվ ամեն անգամ, երբ նա ընկնում էր, վեր էր կենում, էլ ավելի շատ ձգտելով իր երազանքին։
Ամեն նոր օրվա հետ Մարկը ավելի ու ավելի էր մոտենում իր նպատակին։ Ֆուտբոլի հանդեպ նրա համառությունն ու կիրքը կասկած չեն թողնում, որ նա մի օր կդառնա ֆուտբոլի աստղ։ Եվ չնայած հաջողության հասնելու ճանապարհը երկար ու դժվարին էր, Մարկը երբեք չկորցրեց հույսն ու հավատն իր հանդեպ։
Վերջապես մի օր կատարվեց նրա երազանքը. Մարկը հրավիրվել է միանալու պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլային թիմին: Դա նրա համար կյանքի ամենաերջանիկ օրն էր։ Նա հասկացավ, որ իր բոլոր ջանքերը, բոլոր աշխատանքները արդարացված են։
Եվ հիմա, երբ Մարկը կանգնած էր ֆուտբոլի դաշտում, նա գիտեր, որ երբեք չպետք է մոռանա իր սկզբնական երազանքը։ Նա գիտեր, որ իր պատմությունը ոչ միայն հաջողության հասնելու, այլ նաև ինքդ քեզ և քո երազանքներին հավատալու մասին է:
Մանուկ Կարապետյան 